Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016


…«Προσοχή, προσοχή! Ο χρόνος τελειώνει. Μην ξεχνάτε να ετοιμάζεστε». Η υπενθύμιση ακούγεται κάθε ημέρα δυνατά από τα μεγάφωνα. Με κάθε ευκαιρία. Σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, σε κάθε σημείο αυτού του κόσμου, για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά: το μεγάλο ταξίδι είναι βεβαιότητα. Διαφέρει μόνο η ημερομηνία αναχώρησης. Τα μεγάφωνα υπενθυμίζουν το ταξίδι σε όλους, τακτικά. Κανένας δεν μπορεί να το αποφύγει, να το αρνηθεί και να παραμείνει.
Κάποιοι ανυπομονούν. Πιστεύουν πως το μεγάλο ταξίδι θα τους φέρει την απόλυτη ευτυχία και θα πραγματοποιήσει τα όνειρά τους. Προσδοκούν έναν παράδεισο γεμάτο αγγέλους κι απόκοσμη  μουσική. Άλλοι φαντάζονται ότι θα τους μεταφέρει σ’ έναν κόσμο γεμάτο πεντανόστιμες λιχουδιές, μεθυστικό κρασί και ωραίες γυναίκες. Και κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι θα βρουν την πραγματική ένωση με το θείο. Το να γίνουν το θείο είναι αυτοσκοπός. Περνούν τις ημέρες τους ακολουθώντας τους κανόνες για να εξασφαλίσουν θέση στον προορισμό που ονειρεύονται ή που τους έταξαν οι διοργανωτές. Γίνονται έρμαιά τους. Μισούν την αναμονή, δεν τη ζουν περιμένοντας μόνο το ταξίδι…
Υπάρχουν και οι άλλοι, όσοι αντιμετωπίζουν το ταξίδι με μεγάλη δυσπιστία. Δεν θέλουν να φύγουν. Ξεχνούν ότι θα το κάνουν και αγνοούν κάθε συμβουλή των διοργανωτών προκαλώντας χάος με την ανύπαρκτη προετοιμασία τους…

Μυρτώ Χαμπάκη
Το ταξίδι (απόσπασμα) 
Οδός Δημιουργικής Γραφής
εκδόσεις γραφομηχανή 2015