…άλλο ένα ηλιόγερμα, άλλη μια μέρα της ζωής μου που έφυγε. Τους τελευταίους έντεκα μήνες οι μέρες της ζωής μου φεύγουν χωρίς να τις έχω ζήσει όπως θα ήθελα. Αναγνωρίζω πως είμαι πιο τυχερή από πολλούς άλλους ανθρώπους. Ωστόσο στερούμαι της ελευθερίας μου και αναπολώ καλύτερες εποχές που αν και κοντινές μοιάζουν απόμακρες· γλέντια, εκδρομές και συναθροίσεις. Νοσταλγώ την κανονικότητα, τη χαρά να πηγαίνεις στη δουλειά σου, να κινείσαι χωρίς περιορισμούς, χωρίς να επιβάλλεται να στέλνεις μηνύματα για να εξασφαλίσεις τη χρειαζούμενη κάθε φορά άδεια και όλα τα σχετικά. Έχω χορτάσει μάσκες, αντισηπτικά και αποστάσεις αλλά μου λείπουν οι άνθρωποι, οι αγκαλιές, τα χαμόγελα…

ΣΡ 06.02.2021