Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017



Πανσέληνος

Κλαίω απόψε για μια πανσέληνο.


Μοιρασμένη. Η μπότα βαριά.
Ασφυκτιούν οι ανάσες.


Βαθιά σιωπή, κομμένα κεφάλια.
Απορία στ’ αθώα βλέμματα:
Γυναίκες και οδύνη και μάρμαρα.


Τον ύπνο ταράζουν σημάδια
δακρύων, σ’ αόρατο τείχος

Φλόγες ανάβουνε.
Φωνές σπαραγμού.
Φυλακή της ελευθερίας.


 Μητρώα αγνοούμενα 

Μοιρασμένη η πανσέληνος.
Σ.Ρ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου